اثر 5- آمینولوولونیک اسید بر مقاومت به تنش خشکی فلفل(capsicum annuum l.)

در این مطالعه اثر 5- آمینو لوولونیک اسید (ala)، پیش ماده کلیدی در بیوسنتز پورفیرین ها از جمله کلروفیل و یک ماده تنظیم کننده رشد گیاهی جدید، بر رشد و برخی پاسخ های فیزیولوژیکی گیاه فلفل(capsicum annuum l.)تحت تنش خشکی مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل 3*4 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و سطوح تنش خشکی و کاربرد 5- آمینو لوولونیک اسید به عنوان عامل های اصلی در گلخانه دانشکده کشاورزی ایلام اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی در این تحقیق شامل 3 سطح تنش خشکی شامل شرایط بدون تنش( رطوبت خاک در حد ظرفیت مزرعه)، تنش ملایم(رطوبت خاک در حد 60 درصد ظرفیت مزرعه) و تنش شدید(رطوبت خاک در حد 30 درصد ظرفیت مزرعه) و 4 غلظت ala شامل 0، 25/0، 5/0 و 1 میلی مولار بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد تنش خشکی و نیز کاربرد ala اثر معنی داری بر پارامترهای مورفولوژیک، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاه شامل ارتفاع ، وزن تر، وزن خشک، سطح برگ، محتوای آب نسبی، تعداد گل، تعداد میوه، تعداد جوانه جانبی، طول و قطر میوه، محتوای پرولین، کلروفیل، مالون دی آلدئید، فعالیت آنتی اکسیدانی و... داشت. تنش خشکی سبب ایجاد اثرات منفی بر رشد و عملکرد گیاه شد. در شرایط تنش خشکی کاهش پارامترهای رشدی و محتوای نسبی آب و افزایش مالون دی آلدئید، پرولین ، فعالیت آنتی اکسیدانی و نشت یونی مشاهده شد. کاربرد ala سبب کاهش آثار تنش بر رشد و عملکرد گیاه شد به طوری که به طور معنی داری سبب افزایش پارامترهای رشدی، محتوای نسبی آب، محتوای پرولین و کلروفیل، نشت یونی و همچنبن فعالیت های آنتی اکسیدانی و نیز سبب کاهش تجمع مالون دی آلدئید گردید. در این تحقیق تیمار ala با افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی، افزایش کلروفیل و هم چنین افزایش تجمع پرولین و نشت یونی سبب کاهش آثار تنش بر گیاه فلفل شد. واژه های کلیدی: تنش خشکی،ala ، پرولین، فعالیت آنتی اکسیدانی، مالون دی آلدئید، فلفل